Gebeurtenissen uit het verleden bepalen ons gedrag in het heden. Dit komt doordat je lichaam gericht is op overleven. Wanneer een situatie zich heeft voorgedaan, en je een bepaalde reactie hebt gegeven die ervoor heeft gezorgd dat je het hebt overleefd, of ervoor heeft gezorgd dat je je goed voelt, is er een grote kans dat je in de toekomst dezelfde reactie gaat geven. Dit komt doordat je brein, uit een situatie direct een levensles haalt. De gegeven reactie wordt aangemerkt als “veilig”. Het kan dus heel goed zijn, dat jij precies hetzelfde reageert in een soortgelijke situatie in de toekomst. Dit klinkt heel fijn, echter kan deze reactie van helpend, naar vervelend, naar sabotage gaan.
Je kent het vast wel, dat je achteraf, zodra je uit een situatie denkt: “Ik had dit moeten zeggen”, of “Ik had dat moeten doen!” Terwijl op het moment zelf, lukt het je niet om te reageren zoals je eigenlijk wil. Je vervalt direct in gewoontegedrag. Dit gebeurt met name wanneer je in stressvolle situaties zit. Je brein wil jou namelijk in veiligheid brengen, want de hoogste prioriteit is dat jij het overleefd. En je brein doet dit, door als het ware een boekje open te trekken met levenslessen. Want deze levenslessen zijn al gemarkeerd als “Veilig”. Super handig, totdat het je tegen begint te werken.
Voorbeeld van een saboteerden levensles
Een van mijn eerste herinneringen was een herinnering van het kinderdagverblijf. Ik was denk ik een jaar of drie/vier en rond 10:00 gingen wij altijd fruit eten met alle kindjes. Ik zag altijd erg op tegen dit moment. Dit kwam doordat ik wist dat ik verschillende stukjes fruit in mijn bakje zou krijgen, waaronder banaan. En ik vond banaan echt niet lekker. Dus wat deed ik als kleine ondeugende (maar vooral ook radeloze) meid, ik gooide de stukjes banaan onder de tafel. En elke keer nadat we klaar waren met het eten, ging leidster N. vegen met een grote bezem. En elke keer werd ze ontzettend boos wanneer ze de stukjes banaan op de grond zag liggen. Ze schreeuwde dan altijd: “Wie heeft die banaan op de grond gegooid?!” En zeker niet dat ik mijn handje ging opsteken om te vertellen dat ik dat had gedaan. De levensles die ik uit deze situatie heb opgedaan is: “Je kan beter niet vertellen wat je zelf wil, want dan worden andere mensen boos.” Als kind had ik totaal geen andere keuze, dit was de enige manier om die banaan niet te hoeven op eten, en er voor te zorgen dat N. niet kwaad op mij werd. Ik ben met deze levensles verder mijn leven gaan bewandelen, je kunt je voorstellen dat je hiermee op een gegeven moment in de knoop komt. Deze levensles is op een gegeven moment omgeslagen van “helpend” naar “belemmerend”.
Wanneer ik nu met mijn gedachten terug ga naar de situatie, kan ik er voor kiezen om en een helpende levensles te formuleren. Een levensles die mijn nu op dit moment niet belemmerd, maar juist krachtiger maakt. Een levensles die ik uit de eerder omschreven situatie kan halen is bijvoorbeeld:
“Ik weet zelf wat goed voor mij is, want ik sta ik connectie met mezelf”.
Mijn leven zou er spontaan anders uitzien wanneer ik met deze levensles in mijn hoofd rond zou lopen!
Verander je levensles
De situatie die is voorgevallen kan je niet meer veranderen. Wat je wel kan doen is in gedachten naar de voorgevallen situatie teruggaan en er een andere levensles aan verbinden.
Ga voor jezelf eens na waar jij en je omgeving de focus oplegt bij het vormen van je je geest. Ga eens terug naar de basisschool periode, wat is je eerste herinnering? en wat is de levensles die je hieruit hebt gehaald? Hanteer je deze levensles nu nog steeds? En zo ja is dit nog een helpende levensles of staat deze levensles je eigenlijk in de weg? Bedenk nu welke helpende levensles je kan verbinden aan de voorgevallen situatie. Je zult merken dat de nieuwe levensles je een andere kijk geeft op toekomstige situaties.
